DAY 507 SUNDAY T4W4 – 30 SEPTEMBER 2018
เช้าวันอาทิตย์ ม่อนตื่นสายๆ และโมชิก็ตื่นสายๆ
เช้านี้ป่าป๊าตื่นมาก็ทำซุปมักกะโรนีเตรียมไว้ ไว้ให้โมชิหม่ำตอนเช้า ส่วนม่อน ป่าป๊าเห็นม่อนตื่นมานอนเล่นทีเ่ตียง ก็โทร.ไปคุย ม่อนทำเสียงทะเล้น วันนี้ไม่ค่อยมีอะไรทำ และป่าป๊าไม่ให้เล่นเกมส์ ม่อนก็ไม่เล่น แต่ก็นอนอ่านหนังสือ
เช้านี้ม่อนหม่ำข้าวเช้า และหมำ่อาหารกลางวัน แล้วค่อยไปอาบน้ำ ส่วนโมชิวันนี้หม่ำอาหารแล้ว ก็เล่นอยู่ที่บ้าน ส่วนป่าป๊าหัดทำเว็ปไซท์ด้วย WordPress อยู่
พอหลังเที่ยง พวกเราก็ไปหาอะไรหม่ำกันที่ ครอกหมู ใกล้ๆวัดไตรมิตร ม่อนอยู่บ้าน ทำตัวตามสบาย ป่าป๊าก็คิดถึง เพราะม่อนคงเหงา แต่ก็ได้แต่อ่านหนังสือ ดูวีดีโอ และอ่านคอมิคส์
ป่าป๊าดูม่อนเป็นระยะ เห็นม่อนนั่งๆ นอนเล่นที่เตียง แต่ป่าป๊าก็กำชับม่อนสองสามเรื่อง
คือให้เตรียมเสื้อผ้าชุดนักเรียนให้พร้อม และจัดกระเป๋าที่จะไปเรียนพรุ่งนี้ให้พร้อม และเบิกเงินสัปดาห์นี้
ม่อนเตรียมทุกอย่างเรียบร้อย แต่ยังไม่ได้เบิกเงิน ม่อนเบิกคอนค่ำๆของคืนนี้
ป่าป๊าหม่าม๊าและโมชิ ไปหม่ำที่ตรอกหมู มีอาหารอร่อยเยอะแยะ ไปถึงก็หม่ำก๋วยเตียวตรอกหมู แล้วไปต่อด้วยข้าวหมูแดง และร้านหมูสะเต๊ะ เสร็จแล้วก็ไปหม่ำไอติมร้าน Scoopp
ส่วนม่อนทุกอย่างเรียบร้อย ก็อาบน้ำ และมานอนเล่น คืนนี้ใกล้ๆสี่ทุ่ม ป่าป๊าโทร.ไป ม่อนบอกว่าจะนอนสี่ทุ่มครึ่ง ป่าป๊าเลยบอกว่า สี่ทุ่มยี่สิบจะโทร.ไปให้เตรียมตัวนอน
พรุ่งนี้จะเริ่มอ่านหนังสือ ทบทวนเตียมตัวสอบกันแล้ว ม่อนก็โอเค ปรับตัวได้ ป่าป๊าเห็นม่อนอยู่บ้านทั้งวัน ทั้งห่วงและคิดถึง แต่ก็ต้องอดทน เพื่ออนาคตม่อน
ก๋วยเตี๋ยวต้มยำตรอกหมู
โมชิรอหม่ำ
แงๆ อยากให้ม่อนมาหม่ำด้วยจัง แต่ก็ต้องเป็นแบบนี้ ยังไงตอนปิดเทอม ก็จะพาไปโน่นๆนี่ๆเยอะๆ และการที่อยู่ด้วยกันตอนปิดเทอม สำคัญกว่า รวมทั้งการอยู่ที่สิงคโปร์อย่างมีคุณภาพ ก็มีความสำคัญที่สุด เด็กสองคนต้องเติบใหญ่มีคุณภาพ รู้จักรักตัวเอง ทำงานหาเงินและใช้เงินเป็น