เช้านี้อินเตอร์เนตที่บ้านเสีย ป่าป๊าโทร.ปลุกม่อนไม่ได้ โทร.หลายครั้ง ก็เช็ตจาก WhatsApp ก็เห็นว่าเนตไม่มี ก็เลยโทร.ทางมือถือ ม่อนก็ตื่น เสียงงัวเงียมารับ แล้วป่าป๊าก็ให้ไปอาบน้ำ เดี๋ยวค่อยโทร.คุยกัน พอม่อนเสร็จทุกอย่างแล้ว ก็โทร.มาทาง WhatsApp ป่าป๊ารับโทร. ก็รีเฟรชกล้อง ก็เห็นม่อน แต่ภาพฟรีซ แสดงว่าเนตมีป้ญหา มาๆหยุดๆ ใช้ไม่ค่อยได้ พอถึงเวลาป่าป๊าโทร.มือถือบอกม่อนให้ลงไปได้ แต่ม่อนพูดว่า ที่มีเนตเมื่อกี๊ สงสัยเป็น Mobile network ป่าป๊ารีบบอกม่อนให้เช็คเนต และปิด mobile network แต่สุดท้าย ม่อนส่งหน้าจอมา เงินเหลือ 10 ดอลล์ เหมือนเดิม และยังมี Net ให้ใช้อีก 400 กว่าเมกกะไบท์ ก็เลยสบายใจ

ม่อนเดินลงข้างล่าง แล้วก็บ๊ายบายป่าป๊า แต่สักพักม่อนบอกว่า Auntie ยังนอนอยู่เลย ม่อนเลยบอกว่า จะกดกระดิ่ง แล้วม่อนก็กด เสียงดังติ๊งด๊อง แล้วม่อนก็เคาะประตูไปด้วย สักพักม่อนบอกว่า อังเคิลมาเปิดประตูแล้ว และวางหูไป

ระหว่างทีป่าป๊ารอม่อนอาบน้ำหม่ำข้าว ป่าป๊าโทร.หาโยดา ตอนแรก text ไปก่อน ต่อมาก็โทร.คุยกัน โยดาบอกว่า ตื่นตั้งแต่ตีห้าครึ่ง แล้วรอเวลาไป รร. โดยบอกว่า ยังดูว่า ต้องตื่นกี่โมง และไปกี่โมงดี โยดายังบอกว่า ก็เหงานิดๆ แต่ไม่รู้ว่าจะทำอะไรดี วันอาทิตย์จะไป Nex ป่าป๊าเลยบอกว่า จะนัดม่อนให้ และบอกว่า เพื่อนที่ รร. จะดีที่สุด เพราะเจอกันทุกวัน ค่อยๆทำความรู้จัก เดี๋ยวก็จะมีอะไรทำและไปไหนด้วยกันได้

วันนี้หม่าม๊าพาโมชิไปเรียนตอนเช้ากับ T.Staney แต่ว่าลืมนัดเวลากัน พอโทร.ไปตาม เขาก็เลยรีบมาสอน และหม่าม๊าจะไปที่ TK Park ด้วย จึงให้เป่าป๊าไปรับโมชิ

พอไปรับแล้เว ก็คุยกับ T.Staney อยู่นาน โมชิก็ผิดเรื่องเดิมๆ คือไม่ตั้งใจ หรือเล่น หรือหมดความสนใจ ต้องตั้งใจมากกว่านี้ และ messy มากเกินไป ทำให้ตัวเองดูไม่รู้เรื่อง

แล้วป่าป๊าพาโมชิกลับ แวะหม่ำที่ Jazz Urban แล้วกลับบ้าน พอถึงบ้าน โมชินอนเล่นอ่านหนังสือ แล้วก็หลับปุ๋ยเลย

ม่อนกลับมาบ้าน เนตใช้ไม่ได้ โทร.คุยกัน ม่อนทำการบ้านจนเสร็จ แล้วก็ทำ Math กัน เนตมีเป็นบางครั้ง ทำสองสามข้อแล้วก็ไปนอน