วันนี้วันอาทิตย์ ป่าป๊าหม่าม๊าและโมชิ กลับจากสังคโปร์ตั้งแต่เมื่อคืน และก็เนื่องจากดึกมากแล้ว ก็เลยไม่ได้โทร.หาม่อน เพราะมั่นใจว่าม่อนหลับแล้ว

เช้านี้่ป่าป๊าตื่นเช้าเหมือนเคย ตื่นมาก็คิดถึงม่อนว่าเป็นอย่างไรบ้าง ส่วนหม่าม๊าก็นอนน้ำตาไหล คิดถึงม่อน คิดกังวลว่า มันจะผิดไหม เร็วเกินไปไหม ที่ส่งเด็กอายุอย่างม่อน จากพ่อจากแม่ไปเรียนที่สิงคโปร์

การที่ม่อนเรียนที่นี่ ก็มีทั้งด้านดี และด้านที่เหงา เพราะม่อนต้องอยู่เอง ถึงแม้อยู่กับ Guardian ก็ไม่มีพ่อแม่อบรมบ่มนิสัย แสดงชีวิตประจำวันให้เห็นเป็นตัวอย่าง ทำได้ก็เพียงคุยด้วยบ่อยๆ และสอนให้ทำแต่ในสิ่งที่ดี และพยายามใกล้ชิด ให้ม่อนรู้สึกว่า มีพ่อและแม่ และน้องโมชิ อยู่ตลอดเวลา

เช้านี้ป่าป๊าก็ทำ french toast และไข่ดาวกินกัน โมชิหม่ำเยอะมาก วันนี้เรามีธุระที่จะต้องพาคนไปดูตึกให้เช่า จะมีคนมาเช่านัดบ่ายวันนี้

เวลา 10.15 ที่สิงคโปร์ ป่าป๊าก็ video call ไปปลุกม่อน ม่อนบอกว่าเพิ่งตื่น เสียงใสๆ อารมณ์ของความคิดถึงป่าป๊าหม่าม๊าและโมชิ ก็จางลงแล้ว ม่อนรู้ว่าวันนี้ต้องไป tuition ก็ไปเตรียมตัว กินข้าวเช้า แล้วบอกว่ากินเสร็จแล้วค่อยคุยกับใหม่

ใกล้ๆเที่ยง ป่าป๊าโทร.ไปอีก ม่อนบอกวา ทำการบ้านจีนเสร็จแล้ว เดี๋ยวจะกินข้าวเที่ยง

ป่าป๊าก็ทำเอกสารการเงินของม่อน ทั้งธนาคาร POSB และ OCBC รวมทั้งโอนเงินให้ Uncle Jasper ด้วย

พอเห็นเวลา เที่ยงสิบห้าแล้ว ก็รีบโทร.หาม่อน บอกว่าเตรียมตัวไปหรือยัง ม่อนบอกว่า กำลังจะไป ระหว่างนั้น ป่าป๊ากับหม่าม๊าคุยกัน เรื่อง การโทร.หาม่อนที่สิงคโปร์ มันก็เสียเงิน ถ้าซื้อ Mobile data ให้ม่อน แล้วม่อนก็ใช้เพียงวันอาทิตย์ ก็น่าจะไม่เท่าไร ป่าป๊าก็ให้ม่อนส่งข้อมูลมา โดยใช้เมนูของ Singtel เกี่ยวกับการซื้อ mobile data

 

ม่อนก็ส่งมา (จริงๆ ก่อนไป ส่งมาเฉพาะ 7-day plan แต่มาตอนเย็น ป่าป๊าก็ให้ส่ง 30-day plan มา)

แล้วป่าป๊าก็อยากรู้ว่าม่อนแต่งตัวอย่างไร ก็ให้ม่อน selfie มาด้วย

หน้าตาสดใส สบายใจแล้ว แล้วม่อนก็รีบเดินทางไป tuition

แล้วป่าป๊า หม่าม๊าก็ไปดูตึก ไปพบผู้ที่จะมาเช่า ก่อนที่คนเช่าจะมา ก็ไปกินก๋วยเตี๋ยวกัน

เมื่อทุกอย่างเสร็จแล้ว ก็เดินทางกลับบ้าน แล้วป่าป๊าก็มาตีแบดฯ มีเรื่องวุ่นนิดหน่อย ป่าป๊าต้องเอากุญแจที่ถูกต้องไปล๊อกประตูม้วน แล้วก็เดินทางมาตีแบดฯ

ม่อน text มาบอกว่า ตอนนี้อยู่บ้านเหวิน ป่าป๊าก็ดีใจ โทร.ไปหาม่อน ม่อนบอกว่า จะเล่นที่นี่ แล้วกลับบ้านไปทำการบ้าน Eng composition ป่าป๊าก็ให้ม่อนพักที่นี่ แล้วกลับก่อน dinner จะได้มีเวลาทำการบ้าน

พอใกล้เวลา 5.30 ป่าป๊าโทร.ไป บอกให้ม่อนกลับ ม่อนก็เลยลาอี๊โอ๋กลับ แต่ลุงเวย์ใจดี ก็ขับรถมาส่งม่อน ม่อนเข้าถึงบ้าน ก็กินข้าวและทำการบ้าน แล้วก็ส่งการบ้านมา

แล้วหม่าม๊าก็โทร video call ไปคุย ม่อนสบายใจ การบ้านเสร็จแล้ว คุยเล่นกับหม่าม๊า และยังขอว่า เมื่อกลับไทย อยากกินสปาเก็ตตี้ฝีมือป่าป๊าด้วย แล้วก็เล่าให้ฟังว่า eng composition นี้ เป็นการเขียนแบบ มุมมองของผู้เขียน เล่าว่าเขียนเกี่ยวกับจักรยานของม่อน ที่ได้มา แล้วก็มีโอกาสขี่เฉพาะตอนอยู่ไทย

 

เสร็จแล้วก็ไปนอนพักผ่อน

ค่ำๆ หม่าม๊าก็ตรวจการบ้าน มีให้แก้หลายจุด ส่วนใหญ่เป็นลายมือ ทำให้อ่านยาก ป่าป๊าก็เลยทำแก้ แล้วส่งให้ม่อนไปทำ และเมื่อถึงเวลานอน ม่อนก็โทร.มากู๊ดไนท์

ส่วนโมชิ มีเขียนศัพท์ภาษาจีน ก็เลยให้โมชิหันเขียนเพื่อจำศัพท์ เพราะจะมี 听写 วันพรุ่งนี้ เขียนหลายรอบ แล้วลองเทสกับป่าป๊าดู ก็ไปนอน