ค่ำนี้ป่าป๊าอบรมม่อนยาวมากๆ และหม่าม๊าก็ร่วมคุยด้วย เรื่องก็คือ ป่าป๊าเห็นว่า การเล่นเกมส์ไม่ได้แย่อะไรมาก ที่ไม่ดีคือเสียเวลา และป่าป๊าปล่อยให้ม่อนเล่นเกมส์ไป โดยให้เอาเวลาว่างมาเล่น แต่ที่ผ่านมา สองเดือนกว่า การเล่นเกมส์ของม่อนใช้เวลามากขึ้นเรื่อยๆ โดยม่อนทำทุกอย่างให้เสร็จหมด โดยทำให้พอดีๆ เช่นทำการบ้าน อาบน้ำ กินข้าว และเวลาที่เหลือคือเล่นเกมส์ล้วนๆ ทำให้เล่นเกม์เยอะชั่วโมงมากในแต่ละวัน

วันนี้วันหยุด ม่อนตื่นมาก็เล่น และเล่นยาวไม่เลิก ป่าป๊าเลยตัดสินใจพูด เพราะถ้าไม่พ๔ด วันนี้น่าจะเล่นจากเที่ยงวันจนถึงเที่ยงคืนแน่ๆ

ป่าป๊าสั่งให้ม่อนเปลี่ยนแปลง สอนให้ม่อนเข้าใจถึงว่า ความคิดม่อนเปลี่ยนไป เน้นเล่นเกมส์ ให้เปลี่ยนเอง โดยการคิดว่า เล่นเพื่อความเพลินนิดหน่อยก็พอ บางวันในสัปดาห์อยากเล่นก็เล่นสักเล็กน้อย ไม่ใช้เล่นต่อเนื่องในแต่ละคราว และเกมส์ก็ยาวมากๆ เล่นกันทีหลายๆ ชั่วโมง หรือหาเวลาหยุดไม่ได้ ไม่แน่นอนเรื่อวการหยุด

และหม่าม๊าคุยกับม่อนต่อเรื่องการใช้ชีวิตกับการเรียนที่นี่ นอกจากการเรียน academic แล้ว ก็ต้องหาทักษะอะไรที่ต้องมีมาทำบ้าง แต่ก็ต้องค่ยอเป็นค่อยไป ถ้ามีแต่เกมส์ ความคิดจะไม่มีไปคิดเรื่องอื่นๆเลย

หม่าม๊าเลยกำหนด วันพรุ่งนี้ไม่ให้เล่นเกมส์แล้ว และทำการบ้านให้เสร็จ ส่วนการจะเล่นอีก ก็ต้องคิดให้ออกว่าจะเล่นปริมาณแค่ไหน ไม่งั้นถ้าป่าป๊าสั่ง จะห้ามโดยเด็ดขาดเลย