เมื่อคืนโมชินอนไปแล้วก็ยังโทร.หาป่าป๊า ถามว่ากระเป๋าต้องเอาไปวางหน้าห้องพรุ่งนี้เช้าตีห้าใช่หรือไม่ โมชิกังวลว่าต้องทำอย่างไร ป่าป๊าบอกว่าให้เอาไปวางไว้ตอนนี้เลย จะได้ตื่นสายๆ ได้ และป่าป๊าจะโทร.ปลุกตอนประมาณ 7 โมงเอง

พอเช้าวันนี้ป่าป๊าตื่นตั้งแต่ 6.10 น. พอตื่นแล้วก็มาหม่ำกาแฟ และอาบน้ำ แล้วไปปลุกหม่าม๊า และเมื่อได้เวลา 7 โมง ป่าป๊าก็โทร.ไปปลุกทั้งม่อนและโมโดยใช้โทร.เข้ามือถือ แต่ทั้งสองคนก็ไม่ตื่น ป่าป๊าก็ยังใจเย็นยังมีเวลา

หม่าม๊าเตรียมตัวอยู่ป่าป๊าโทร.ใหม่ ก็ยังไม่รับสาย แต่อีกสักพัก โมชิก็โทร.มาโดยใช้ Messenger ป่าป๊าบอกว่าตื่นได้แล้ว โมชิบอกว่า นอนไม่ตื่นไม่ได้ยินเสียงโทร.ปลุก แต่ก็บอกว่าจะตื่นและอาบน้ำแปรงฟันรอ ต่อมาม่อนโทร. WhatsApp มาบ้าง พูดเหมือนกันคือนนอนไม่ตื่น และตอนนี้ก็ตื่นแล้วจะอาบน้ำแต่งตัวรอ

ป่าป๊าหม่าม๊าเดินทางไปถึงโรงแรมเวลาประมาณ 8.12 น. พอไปถึง ยามให้เราขับรถไปทางด้านซ้าย และเมื่อเลี้ยวไปทางซ้ายก็เป็นลานจอดรถข้างตึก มีทหารโบกให้จอดรถ และให้รอในรถก่อน พร้อมก้บเดินมาถามว่าห้องอะไร ป่าป๊าบอกไปว่าห้อง 3404 และ 3403 สักพักทหารเดินมาบอกว่า ออกรถได้ ให้ไปรับได้แล้ว พอออกรถไปก็เป็นหน้าตึกที่อยู่ติดกับตึกที่เป็น Lobby ม่อนและโมยืนรออยู่แล้ว มีทหารหิ้วกระเป๋ามาให้ ป่าป๊าเดินไปเปิดท้ายรถทหารก็เอากระเป๋ามาวาง และม่อนกับโมเดินมาขึ้นรถ หม่าม๊าเปิดประตูให้ พวกเราก็ยกมือไหว้ขอบคุณและลาเจ้าหน้าที่ทุกคน แบละออกเดินทาง

ม่อนตัวสุงมาก สูงเท่าป่าป๊าแล้ว และผอมลงตัวเพรียวแต่ก็มีเนื้อ ส่วนโมชิสูงปรี๊ดมากๆ แต่ผอมสุดๆ ตัวเหลือนิดเดียวแห้งเป็นเก้งก้างเลย

พวกเราคุยกันใหญ่ ม่อนถามถึงถนน รถยนต์ และข่าวในประเทศไทย โมชิก็คุยไม่หยุด และทั้งสองคนก็หิวด้วย พวกเรารีบกลับบ้าน หม่าม๊าทำอาหารไว้รอแล้ว เป็นหมูตู๋นมีสันนอกและซี่โครง หม่ำกับข้าวสวย 

เมื่อพวกเราถึงบ้านก็ขนของเข้าบ้าน และหม่ำกันเลย ส่วนป่าป๊าจัดการมือถือโมชิ ทำอยู่นานจนติดตั้ง WhatsApp และ LINE ที่เป็นบัญชีเดิมเรียบร้อย แล้วรีบจัดของก้น เดินทางไปตีแบดฯกัน เวลาตอนนี้ประมาณ 11 โมงแล้ว พวกเราขนของขึ้นรถ แล้วเดินทางไปตีแบดฯ ที่ N&K Court ทันที