เช้านี้เราตื่นขึ้นมาก็ไปทานอาหารเช้ากันประมาณเกือบๆ 9:00 น อาหารอร่อยกว่าเมื่อวานนิดหน่อยกินกันไปเรื่อยๆไม่ดีกว่าจะเสร็จก็หมดเวลาเลย 10 โมงครึ่ง เสร็จแล้วเรากลับห้องอาบน้ำแต่งตัวเปลี่ยนเสื้อผ้า เก็บของทุกอย่างเพื่อเช็คเอา วันนี้เราจะไปพร้อมการชั่งหัวมัน ของในหลวงร 9 เยี่ยมชมโครงการแล้วเราจะไปกินอาหารง่ายๆอาหารจานเดียวแถวห้วยยาง แล้วเดินทางกลับบ้าน
เช้านี้เราตื่นกัน 8 โมง เตรียมตัวเรียบร้อยแล้วไปทานอาหารเช้าบุฟเฟ่ 2 หนุ่มออกมาช้ากว่าปะป๊ามาม๊าเล็กน้อย พวกเรานั่งทานอาหารอย่างสบายๆ ร้านอาหารดีพอสมควรแต่ไม่ค่อยมีผักซึ่งอาหารที่เป็นข้าวต้มน่าจะมีผัดผักเป็นกับข้าวแต่มีแค่กุนเชียงกับไข่เค็มเท่านั้น ไม่กินเสร็จแล้วได้เวลาแล้วปะป๊ามาม๊าไปฟังบรีฟเขาขายของสมาชิกโรงงานที่นี่ ปะป๊านัดกับม่อนไว้ว่าให้โทรมาตอน 11:45 น บอกว่าปวดท้องเพื่อจะได้หาข้ออ้าง ก่อนเวลาเล็กน้อยประปา WhatsApp ไปเตือนม่อนก็โทรมาตามเวลาจริงๆ ก็เลยทำให้หยุดการฟิตติ้งและได้เวลาพอดีเราก็เลยออกมาจากการบรีฟขายของได้สบายๆระหว่างนั้น 2 หนุ่มไปว่ายน้ำเล่นกัน เสร็จเรียบร้อยแล้วเกือบๆบ่ายโมงก็เลิกเล่นน้ำมาอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าปะป๊ามานอนพักผ่อนสักพักหนึ่งก็ชวนทุกๆคนเอาไปขับรถเที่ยวไปเขากะโหลกเดินเล่นอยู่สักพักหนึ่งบรรยากาศดีวิวสวย ก็เดินทางต่อไปหาดสามร้อยยอดขับรถไปเรื่อยๆช้าๆไม่น่าเชื่อว่าสงบเงียบดีมากแล้วก็มีร้านค้ากับที่พักเล็กๆเยอะแยะเต็มไปหมดถนนข้าวสวยสงบเงียบทำไมจะสูญหายแล้วก็เดินทางกลับเอามาหาอะไรกินร้านอาหารเดิมที่เลี้ยงไว้อุดมโภชนาเงียบๆไม่น่ากินก็เลยไปทางปากน้ำปราณไปที่ร้าน EXO ซีฟู้ดกินอาหารอร่อยมากโมชิกับแซลมอนกินปลากระพงทอดน้ำปลาทั้ง 2 คนกินกันเยอะเลยอาหารเมนูอร่อยมากๆราคาแค่ 1,200 กว่าบาทเองเสร็จแล้วเราเดินทางกลับโรงแรมม่อนกับโอมานอนเล่นอาบน้ำพักผ่อนเอาผ้ามาม๊าเก็บของเสร็จเข้าไปเดินเล่นที่ชายหาดเกือบ 2 กิโลเมตรค่อยๆกลับมาอาบน้ำพักผ่อนนอนหลับ
วันนี้ปะป๊าตื่นคนแรกเหมือนเดิม 6 โมงครึ่ง ทำขนมปังหม่ำ กับกาแฟเรียบร้อย แล้วก็อาบน้ำ ไปปลูกหม่าม๊ากับเด็กๆ เสร็จแล้วมาทำออมเล็ต 3 ชุด หม่าม๊าลุกออกมาปิ้งขนมปังใส่ชีสทำไว้เต็มจาน ป่าป๊าชงกาแฟสต๊อกใส่กระติก mfc ไว้ กระเป๋าเดินทางของทุกคน หม่าม๊าจัดตั้งแต่เมื่อวาน และ 2 หนุ่มก็จัดของตัวเองเสร็จตั้งแต่เมื่อวานเรียบร้อยแล้ว ทานอาหารเช้ากันเสร็จเราก็ออกเดินทาง เลทนิดหน่อยตามเคยแต่ก็ไม่เป็นไร เราเดินทางมาระหว่างทางแวะจุดแวะคือร้านพ่อเข่งซื้อไข่เค็ม และขนมหม้อแกง 2 ถาด เสร็จแล้วมุ่งหน้ามาร้านน้องเมย์ร้านอาหารที่เคยมากินข้าวก่อนที่มาเที่ยวหัวหิน ม่อนชอบร้านนี้ ส่วนโมชิได้แต่ข้าวสวยกับไข่เจียว และก็ไม่ชอบด้วย เพราะว่าไข่เจียวมันไปหน่อย มัน้ำมันเยอะ แต่ก็พอกินได้ ส่วนอาหารอย่างอื่นอร่อยตามเคยกินกันจนอิ่มท้อง เมนูอร่อย ม่อนเคยมาร้านนี้แล้วหนนึง เราเดินทางต่อ มาจนถึงปราณบุรี เติมน้ำมันที่บางจาก และแวะมาที่เซเว่น หม่าม้าซื้อโค้กกับนมโยเกิร์ตเป็นขวดไว้ เรามาถึงโรงแรม และเช็คอิน โรงแรมจะเป็นสถานที่ใหญ่มาก เราจอดรถที่ลานจอดรถ และเขาพาเรานั่งรถไฟฟ้าไปส่งที่ล๊อปบี้ รวมทั้งเอาสัมภาระไปรอไว้ด้วย ที่โรงแรมเราได้ที่พักเป็นห้องสตูดิโอริมหาด โรงแรมนี้ใหญ่มากจากจุดยอดรถด้านหลังมาด้านหน้าต้องนั่งรถกอล์ฟมา ห้องพักใหญ่ กว้างขวาง เป็นสองห้องติดกัน ที่ชั้น 1 และด้านหน้าเป็นระเบียง เดินลงไปด้านล่างเป็นสนามหญ้าติดขอบถนนด้านทะเลเลย เดินไปนิดเดียวก็ถึงสระว่ายน้ำ โมชิยังมีชานมเย็นจากอินทนิลที่ซื้อมาก่อนเข้าโรงแรม ริมหาดหน้าโรงแรม ชายหาดทำเป็นที่นั่งเล่นเดินเล่น เมื่อเข้าใหม่ที่ห้องแล้วก็พักผ่อนการนอนหลับประมาณชั่วโมง แล้วพวกเราเดินออกไปทางด้านหน้าของห้องผ่านระเบียงลงไปที่สวน แวะที่ร้าน pavilion ซึ่งเป็นร้านอาหารที่จะมากินตอนเย็น เราเดินออกไปด้านนอกเป็นสตรีทฟู้ดเลี้ยวซ้ายออกไปก็เจอเต็มไปหมด เดินเล่นกันรอบดึกซื้อของกินเล็กหน่อยมีข้าวโพดแล้วก็ถั่วต้ม เสร็จแล้วเดินกลับมากินอาหารเย็นกัน เราจองโรงแรมนี้ได้ Voucher มา 2500 บาท จึงเอามาใช้ที่ร้านอาหารในโรงแรมชื่อว่า Pavilion อาหารอร่อยทุกเมนู ทั้งหมดที่หม่ำไปแค่ 1800 กว่าบาทเอง (ซึ่งรวมเซอร์วิสชาร๋์จแล้ว – ตอนเช็คเอาท์ เขาคิดเงินให้ยังตัดเซอร์วิสชาร์จออกอีก…
เช้านี้พวกเราไปตีแบดฯ กัน ม่อนและโมตีกันได้สนุก ตีดีขึ้น เล่นเกมส์ได้สนุกพอควร วันนี้ตีแบดฯ กันเยอะ และกลับมาบ้านก็เที่ยงกว่าๆ ป่าป๊าหม่าม๊ามีธุระ ไปธนาคารที่พาราไดซ์ปาร์ค เพื่อขอสเตทเม้นท์ธนาคาร ที่มีที่อยู่ป่าป๊าเป็นภาษาอังกฤษ เผื่อใช้ตอนม่อนลงทะเบียน Tuition Grant ซึ่งจะต้องทำในสัปดาห์หน้า ตอนเย็นอยู่บ้าน เตรียมเสื้อผ้าเพื่อไปเที่ยววันพรุ่งนี้
สองหนุ่มนอนตื่นสายๆ เหมือนเดิม และถูกป่าป๊าหม่าม๊าปล่อยให้อยู่บ้านลำพัง เพราะหม่าม๊าไปหาหมอจีนที่ รพ.หัวเฉียวแต่เช้า กว่าจะเสร็จก็เย็นแน่ๆ ม่อนตื่นลงมาก่อนป่าป๊าหม่าม๊าออกไป และมานอนเล่นอยู่ หม่าม๊าทำหมูอบหม้อใหญ่ไว้แล้ว ให้สองหนุ่มกินได้ และป่าป๊ามี overnight oats ทำไว้ให้ด้วย ที่ รพ.หัวเฉียวก็เหมือนเดิม ไปหาหมอตอน 11 โมงตามนัด หมอให้ยามา ซึ่งอาการน่าจะดีขึ้น (ดีขึ้นด้วยยาของหมอไทยนครินทร์) และยาต้มก็น่าจะดีมากๆ ปรับสมดุลให้ร่างกาย ตอนกลับแวะเซ็นทรัล แล้วจึงเข้าบ้าน สองหนุ่มอยู่บ้าน โมชิหม่ำอาหารเย็น ม่อนลงมานอนหลับยาวที่ห้องข้างล่าง
ม่อนกลับมาถึงไทยเมื่อคืน เครื่องดีเลย์ไปชั่วโมงนึง และมาถึงช้าไปประมาณ 45 นาที ป่าป๊าหม่าม๊าและโมชิ ขับรถไปรับตามเวลา เพราะเช็คจากเว็ปไว้แล้วว่าเครื่องจะช้าไป 45 นาที และไปรอตรงข้ามสนามบินแป๊ปเดียวม่อนก็โทร.มา ทำให้ไปรับหน้าประตู 1 ตรงเวลาเป๊ะ ม่อนนอนเตียงป่าป๊าหม่าม๊า โมชินอนในห้องเตียงเล็ก ส่วนป่าป๊าหม่าม๊านอนข้างล่างเหมือนเดิม สองหนุ่มตื่นสายๆ ป่าป๊าปลุกขึ้นมา ให้โมชิทำออมเลต แต่โมชิไม่ยอมทำ ป่าป๊าเลยทำเองชุดหนึ่ง และให้ม่อนดู แล้วม่อนก็ทำอีกชุดหนึ่ง หม่ำด้วยกันทั้งสองคน แล้วต่อด้วยขาหมูเยอรมันที่หม่าม๊าอุ่นไว้ให้ กินกับข้าว ม่อนบอกว่าอร่อยมาก วันนี้อยู่บ้านทั้งวัน แล้วตอนเย็นออกไปตีแบดฯ กับทีมบางนา แต่เราไปกันเลท เพราะจำเวลาผิด เขาตีกัน 6 โมงเย็น เรานึงว่าทุ่มนึง และยังไปถึงทุ่มยี่สิบด้วย แต่ก็ได้ตีแบดฯ สนุกมากๆ ขากลับแวะฟู้ดแลนด์ ซื้อนมสด และโยเกิร์ดกับอีกหลายๆ อย่าง พอกลับถึงบ้าน หม่าม๊าทำหมูอบไว้ ม่อนช่วยหั่นมันและหอมใหญ่ แล้วไปอาบน้ำนอน
ม่อนนอนแทบไม่หลับทั้งคืน เรื่อง TG&S นั่นเอง ป่าป๊าตื่่นแต่เช้า นั่งอ่าน FAQ ต่อ ก็เจอว่ามีการ appeal ได้ ก็ส่งไปให้ม่อน แต่ม่อนยังไม่ตื่นมาอ่าน ส่วนป่าป๊าเขียนอีเมล์ไปยัง Financial ของ NYP ตั้งแต่เมื่อคืน เช้านี้มีคนตอบมา ชื่อว่า Esther Tan แจ้งให้ส่ง Student ID ไป ป่าป๊ารีบส่งไป พอสายๆ เขาก็ตอบมา ช่วงเช้าป่าป๊าทำไข่เจียวให้โมชิ และพาหม่าม๊าไปหาหมอ ที่ รพ. ไทยนครินทร์ อยู่นานมาก เย็นกว่าจะเสร็จ ตอนสายๆ Esther ตอบมาว่า ม่อนทำเอกสารไม่รับ TG (MOE Tuition Grant) ป่าป๊าเลยโทร.ไปหา Esther รีบพูดให้ฟังว่าขอให้เรา apply TG ใหม่ พูดเหตุผลไปตั้งเยอะ Esther ตอบว่า ให้เขียนหนังสือส่งมาเพื่อ appeal โดยเขียนตามที่ป่าป๊าพูด เขาจะจัดการให้ ป่าป๊ากับม่อนช่วยกันเขียนเรียบเรียง และอีเมล์ไป สักพักป่าป๊าก็โทร.ไปหาอีก Esther บอกว่าได้รับอีเมล์แล้ว จะส่งให้ MOE ซึ่งจะอีเมล์ลิงค์มา ให้เราทำตามขึ้นตอน ป่าป๊าถามว่า ความหมายคือ successful แล้ว ให้ทำตามขึ้นตอนใช่ไหม เธอตอบว่าใช่ ป่าป๊าเลยบอกว่าขึ้นตอนเยอะ ขอให้ลูกชายโทร.มาคุยได้ไหมจะได้ละเอียดกว่า Esther บอกว่าได้ ให้โทร.เลย ม่อนโทร.สองสามครั้งจึงได้คุย ผลก็คือตามที่ป่าป๊าพูด ม่อนจะได้อีเมล์มาทางระบบ…
ม่อนมีกิจกรรม เรียกว่า SEG ต้องซื้อจานกระดาษไปด้วย เพราะมีอาหารเลี้ยง ม่อนเลยซื้อมาแพคหนึ่ง และตื่นตอนเช้าเข้าร่วมกิจกรรม สุดท้ายม่อนบอกว่า มันไม่ใช่ม่อน เพราะเล่นเกมส์ ปาร์ตี้ อะไรกัน ม่อนไม่ชอบ ม่อนไปคุยเับ Admin office เกี่ยวกับค่าเล่าเรียนและ GIRO ผลคือไจโรยังไม่เสร็จเรียบร้อย ต้องรอแบงค์อนุมัติ ส่วนค่าเรียนม่อนงงว่าทำไมมันเป็นเทอมละ $12,000 แทนที่จะเป็นปีละ $12,000 ม่อนกังวลว่ามันแพง และกลัวว่าป่าป๊าหม่าม๊าจะลำบากเรื่องการเงิน แต่ป่าป๊าบอกไม่เป็นไร ค่อยว่ากัน ยังไงถ้าค่าเรียนเท่านี้ก็ต้องจ่ายอยู่ดี แต่ป่าป๊ามาเช็คกับหม่าม๊า โดยดูข้อมูลโพลีเทคนิคต่างๆ แล้ว ค่าเรียนของ IS ก็คือปีละ $12,000 อยู่ดี พรุ่งนี้ป่าป๊าเลยจะโทร.ไป NYP สอบถามดู ม่อนเลยไม่อยากไป SEG พรุ่งนี้แล้ว รอเวลาที่เดินทางกลับไทย เพราะคิดถึงบ้านแล้ว ยิ่งเมื่อวานไปดูหนัง ที่ไม่คาดคิดอะไร ก็เป็นหนังไทยเรื่อง อาม่า และมันจับใจมาก ม่อนดูไปก็ร้องไห้เลย ทุกๆ อย่างในหนัง คล้ายๆ กับครอบครัวเราเลย ม่อนยิ่งอยากกลับบ้าน โมชิกลับสายๆ และทำขนมปังกิน กับไข่ลวกวันก่อน อยู่บ้าน ช่วยซักผ้าปูที่นอน และตอนเย็นไปตีแบดฯ กับป่าป๊า
โมอยู่บ้านกับป่าป๊าหม่าม๊าทั้งวัน ตอนเช้าตื่นมาสายๆ หิว เลยมาทำออมเลตกิน และทำให้หม่าม๊าด้วย ม่อนไม่มีเรียน วันนี้นัดเพื่อนไปตีแบดฯ และไปดูหนัง แต่ฝนตกหนัก น่าจะไม่ได้ตี แต่ตอนเย็นๆ ออกจากบ้าน คงไปดูหนังกับเพื่อน น่าจะไปไกลอยู่
ช่วงนี้สิงคโปร์ฝนตกทุกเช้าเลย ม่อนอยู่บ้าน ตื่นมาสายๆ ต้องรอให้ฝนหยุดแล้วจึงออกไปซื้ออาหารกิน โมชิตื่นสายๆ เช่นเดียวกัน เช้านี้โมชิทำไข่ลวก ทำไว้ 4 ฟอง ป่าป๊าสอนให้ทำให้เป็น และโมชิหม่ำสองฟอง กับโกโก้ร้อน และยังมีขนมปังซาวโดร์ ราดน้ำผึ้งและเกลือป่นนิดนึง วันนี้เราอยู่บ้านกันทั้งวันเลย