วันนี้วันเสาร์ พรุ่งนี้ก็ต้องไปสิงคโปร์กันแล้ว ทั้งโมชิ และม่อน ก็ร้องไห้เป็นระยะ เพราะคิดถึงกัน ม่อนบอกว่าไม่อยากไป ทั้งหมดก็เพราะคิดถึงป่าป๊าหม่าม๊าและโมชิ ม่อนรู้ว่ายังไงก็ต้องไปเรียนที่สิงคโปร์ ม่อนยังเตรียมตัวเกี่ยวกับการบ้าน เพราะต้องพร้อมที่จะไปส่งตอนเปิดเรียน แต่ก็ร้องไห้เป็นระยะ บ่นว่าไม่อยากไป

วันนี้ป่าป๊าชวนไปตีแบดฯ ทุกคนก็ไปกันหมด ม่อนอยากให้หม่าม๊าไปด้วย พอป่าป๊าทำงานตอนเช้าเสร็จแล้ว เข้าบ้านมา ให้เด็กๆเตรียมตัว เด็กๆกินอาหารเช้าของหม่าม๊า เป็นแซนวิชทูน่า แล้วแต่งตัวเรียบร้อย ม่อนร้องให้หม่าม๊าไปด้วย หม่าม๊าเลยแต่งตัวไปตีแบดฯด้วยกัน

ไปถึงสนามแบดประมาณสิบโมง วันนี้คนเยอะ แต่ทีมเราตีกันเอง ตีกัน 1 ชั่วโมง เหนื่อยกันหมด แต่ก็ไม่เหนื่อยมาก ม่อนหงุดหงิดเป็นบางครั้งเหมือนเดิม เวลาตีแบดฯไม่ได้ดังใจ

พอตีเสร็จแล้วกลับบ้าน มาถึงบ้านหม่าม๊าทำอาหารให้กินทั้งที เตรียมไว้แล้ว เป็นปลากระพงแล่ ชุบแป้งทอด เด็กๆ หม่ำกันเต็มอิ่ม แล้วยังมีฟักทองผัดด้วย เด้กๆ ชอบมาก โมชิหม่ำจนเต็มอิ่มปวดท้องเลย

หม่ำกันเสร็จก็พักผ่อนกัน ตอนบ่ายๆ ป่าป๊าบอกว่า จะไปขี่จักรยานกัน ตอนแรกเด็กๆ ไม่แน่ใจว่าจะไปหรือไม่ ป่าป๊าเลยไปเตรียมจักรยานขึ้นรถ เด็กๆ ช่วยกัน แล้วก็เดินทางไปขี่จักรยานที่สวนหลวง ร.9

วันนี้ที่สวนหลวง คนเยอะเป็นพิเศษ พวกเราขี่ไปด้านใน ที่เป็นวงรอบ มีแต่คนขี่จักรยาน ขี่ก้นเป็นชั่วโมง เหนื่อยมาก และสนุกมาก

สองที่น้องขี่จักรยาน



ม่อนขี่ตั้งเยอะ



โมชิขี่ตามไปเรื่อยๆ

ป่าป๊าทำ rack ไว้ขนย้ายจักรยาน ตอนนี้ได้ใช้ขนจักรยานไปมาได้ดี ทำกันง่ายๆแบบนี้เอง และถอดล้อติดตั้งไปได้ง่ายด้วย เด็กๆ ช่วยกันทำสนุกเลย