Day 2 for S-AEIS วันนี้เป็นวันสอบจริงแล้ว

เช้านี้ป่าป๊าตื่นก่อน แล้วก็ปลุกแซลมอน ม่อนเสียงงัวเงีย บอกว่าตื่นแล้ว วันนี้เป็นวันที่จะเจอกับหม่าม๊า ป่าป๊าเลย end call แล้วโทร.ไปอีกทีก็ตอน 6.17 น. ปรากฎว่าม่อนเสียงงัวเงีย บอกว่าไม่รู้ว่าป่าป๊าโทร.มาแล้ว คือเพิ่งตื่น ป่าป๊าเลยให้ม่อนรีบเลย แต่งตัว แล้วรีบไป ม่อนก็แต่งตัวเสร็จ แล้วรีบลงมาข้างล่าง และเจออานตี้ได้เวลาพอดี ก็บ๊ายบาย

ต่อมาป่าป๊าตรวจดูกล้องเช้านี้ เห็นว่าใช้ได้ ก็แปลกใจ แต่ก็ยังไม่เอะใจ วันนี้เป็นวันที่หม่าม๊าเดินทาง หม่าม๊าตื่นแต่เช้าก่อนป่าป๊าโทร.ไป วันนี้ไม่ปวดท้องแล้ว และเดินทางด้วยแท๊กซี่มาสนามบิน คนเยอะมาก เช็คอินเสร็จมาที่คิงพาวเวอร์ หม่ำอาหาร พอป่าป๊าเล่าเรื่องกล้องให้ฟัง หม่าม๊าสงสัยทันทีว่า ม่อนดึงปลั๊กออกเอง แล้วรู้ว่าพ่อแม่จะไป ก็เอาปลั๊กเสียบกลับคืน

พอได้เวลา 7 โมง ป่าป๊าปลุกโมชิให้ตื่น และอาบน้ำ ส่วนป่าป๊าไปอุ่นอาหารที่เตรียมไว้ ให้โมชิมานั่งหม่ำ จะได้พร้อมไปสอบ

มื้อเช้าวันไปสอบ

ป่าป๊าพาโมชิเดินจากบ้านซาซาลี มาถึง Hall 8 คราวนี้ระบบที่นี่เปลี่ยนจากคราวก่อน คราวนี้เมื่อเด็กมาถึง ก็ให้เข้าไปเลย ทยอยเข้าไปทีละคนตั้งแต่เช้า ตรวจเอกสาร แจกบัตรให้เด็ก และแจกบัตรรับให้พ่อแม่ด้วย

เมื่อโมชิเข้าไปแล้ว ป่าป๊ารอจน 9 โมงกว่า จึงเดินออกมาอาคารด้านหน้าเพื่อมานั่งรอ ระหว่างนี้ป่าป๊าคุยกับมาม๊านิดหน่อย ซึ่งเดินทางด้วยเครื่องบินคนเดียวแต่เช้า

ป่าป๊ารอจนกระทั่งโมชิสอบใกล้เสร็จ จึงเดินไปสำรวจร้านอาหาร พบว่าร้านอาหารเดิมปิดปรับปรุง เลยตัดสินใจพาไปห้าง Changi City Point ว่าจะไปกินที่ฟู้ดคอร์ท

พอถึงเวลาไปรับ ก็เดินไปพร้อมผู้ปกครองคนอื่นๆ เมื่อรับมาแล้ว (เขาให้รับแถว 20 ก่อน ไม่เหมือนคราวก่อน รับแถวแรกก่อน) ก็พามาหม่ำ โมชิอยากหม่ำ McDonalds ก็เลยพาไปกิน คนเยอะ แต่รอคิวแล้วก็ได้ของ และเอามากินที่เคาน์เตอร์ ก็อิ่มดี เสร็จแล้วเดินไปเข้าห้องน้ำ และเดินทางต่อมารอที่ Hall 6 ซึ่งมีแอร์ โมชิอยากรีบไปรอสอบเร็วๆ แต่ป่าป๊าบอกยังไม่ถึงเวลาและร้อน จนเวลาจะไป โมชิก็ปวดอึ รีบไปอึก่อน แล้วก็รีบเดินทืางมาสอบ

T.Staney เขียนมาเตือนและให้กำลังใจ

T.Staney เขียนมาให้กำลังใจโมชิ เตือนให้ระวังเรื่องการทำ Math และอวยพรให้โชคดี

โมชิเล่าให้ฟังว่า ทำได้ไม่ยาก ข้อสอบ Math เป็นเนื้อหาที่เหมือนเดิม แต่โจทย์ต่างกัน และระหว่างทำข้อสอบ ก็มีเลือดกำเดาออกด้วย เจ้าหน้าที่เขาเลยมาดูแลให้ แล้วทดเวลาให้ 5 นาที แต่โมชิก็เสร็จในเวลาอยู่ดี

ส่วน Eng โมชิบอกว่า composition เลือกเขียนเรื่องที่ให้หัวข้อมา ซึ่งเกี่ยวกับ การลักพาตัว ส่วนข้อสอบส่วนที่สอง ทำได้ไม่ยาก เมื่อโมชิสอบเสร็จแล้ว ป่าป๊าไปรับ เราก็เดินทางไปโรงแรมทันที

ช่วงบ่ายที่หม่าม๊าเดินทางมาถึงสนามบิน หม่าม๊ารีบไปซื้อซิมมือถือเลย ได้ซิมตามที่ป่าป๊าไปดูไว้ให้ และคนขายก็เปลี่ยนซิมให้ เอาซิมเก่าเก็บติดบนการ์ดให้ และทำการลงทะเบียนกับพาสปอร์ตเรียบร้อยเลย และเปิดเครื่อง สวิทช์ซิม และเปิด Mobile network เลย

พอทุกอย่างเรียบร้อย หม่าม๊าก็เดินทางมา Nex เพื่อเจอกับม่อน ส่วนป่าป๊าดูเวลาม่อนเลิกเรียนแล้วก็โทร.ไปหาม่อนทางมือถือ ม่อนเดินทางมา Nex กับอีชุน สักพักเจอกับหม่าม๊าเรียบร้อย

นัดเจอกับหนุ่มน้อยที่ NEX มี ‘อีชุน’ เพื่อนสนิทเดินตามมาด้วย

หม่าม๊าหม่ำที่ Old Chan Kee กับม่อนนิดหน่อย แล้วเดินไปแบงค์เลย ตอนแรกเหมือนจะทำไม่ได้ ต่อมาก็ทำจนเสร็จเรียบร้อย พอทุกอย่างเรียบร้อย ม่อนปวดอึอีก แต่ก็ไปตัดผมก่อน ตัดผมสั้นเรียบร้อยหล่อมาก

ตัดผมแล้ว หล่อไหม

หม่าม๊าปวดท้องอีก อาการดีขึ้น แล้วก็ยังเป็นอีก ต่อมาหม่าม๊าเดินทางกับม่อน กลับไปบ้านแจสเปอร์ แล้วนอนพัก รอป่าป๊ากับโมชิที่รีบเดินทางมาเช็คอินที่ Hotel 81 Kovan พอป่าป๊าเช็คอินแล้ว จึงรีบเดินทางมายัง circus ทันที และบอกหม่าม๊าให้เดินออกมาเจอกัน เราไปกินที่ฟู้ดคอร์ทใกล้ๆ หม่ำอาหารกันอร่อยกันดี และซื้อทาร์ตกลับมาสองอันด้วย

เมื่อกินเสร็จแล้ว จึงเดินทางไปหาม่อน และป่าป๊าคุยกับม่อนทาง WhatsApp ป่าป๊าคาดคั้นเรื่องกล้องจนม่อนยอมรับ และร้องไห้ ป่าป๊าอบรมอยู่นานจนมอนเชื่อฟัง แต่เด็กก็แบบนี้ ต้องดูแลกันตลอด และต้องดุด้วยกับเอาใจด้วย เพื่อให้โตเป็นคนดี ทำอะไรเป็นสิ่งที่ดีต่อตัวเอง

พอทุกคนมารวมกันห้องม่อน โมชิดีใจใหญ่ คุยกับม่อนไม่หยุดปาก เล่นกันตลอดเวลา ป่าป๊าหม่าม๊าจัดของ และนอนเล่นบ้านม่อน จนดึกแล้ว ก็เดินทางกลับโรงแรมที่พัก นัดกันว่า พรุ่งนี้จะไปเจอกันตอนเลิกเรียนที่หน้าโรงเรียน ตอนเช้าไม่ต้องเจอกัน ม่อนไป รร. เหมือนปกติทุกๆวัน