วันนี้วันอังคารแล้ว ม่อนและโมจตื่นตามปกติ สังเกตว่า โมชิตื่นมาเมื่อมีเพลงปลุก แต่ม่อนต้องมีเสียงเรียกป่าป๊ากว่าจะลุก แต่ก็ไม่นาน และทั้งสองคนก็ไป รร. ตามปกติ

โมชิมีเรียน MTL สัปดาห์ละ 3 วัน ส่วน MA ก็เรียนทุกวันเลย ส่วนม่อนมีเรียน MA และ EL, LIT โมชิเลิกเรียนบ่ายสองครึ่ง ม่อนเลิกเรียนบ่ายสามครึ่ง

เช้านี้เวลา 8.35 ม่อนโทร.มาหาป่าป๊าทางมือถือ ป่าป๊าเห็นก็ตัดสาย และโทร.กลับ ม่อนบอกว่า ไม่ได้ยินเสียงตู๊ดตอนโทร. และตัดเป็นวอยซ์เมล์เลย ป่าป๊าเลยให้ลองใหม่ เพราะป่าป๊าตัดสายทันทีเลย ม่อนจึงลองใหม่และป่าป๊าจะไม่รับสาย ให้ม่อนได้ยินเสียงตู๊ดๆ และตัดสายเอง

พอม่อนโทร.มาป่าป๊าก็ปล่อยให้เงียบไป แล้วสักแป๊ปก็โทร.หาม่อน ม่อนรับสายเรียบร้อย บอกว่าทุกอย่างโอเคแล้ว ทั้งม่อนโทร.มาป่าป๊าก็ได้ยิน ม่อนก็ได้ยินเสียงตู๊ดๆ ส่วนป่าป๊าโทร.ไปก็ดังที่ม่อนและม่อนก็รับเรียบร้อยดี 

ม่อนลองโทร.ตอน Recess time ป่าป๊าได้ยินเสียงเคี้ยวตุ้ยๆ เลย และม่อนก็ขอวางหู เพราะทุกอย่างเรียบร้อยแล้ว

โมชิกลับบ้านตามเวลาวันนี้ พอดีป่าป๊าประชุมงานตอนโมชิกลับพอดี หม่าม๊าเลยโทร.ไปคุยเล่น และม่อนก็ WhatsApp มาบอกว่าตอนกำลังเดินข้ามถนน เห็นรถเมล์มีโมชินั่งอยู่ด้วย แสดงว่าม่อนกลับอีกทางหนึ่ง ตรงใกล้ๆ Serangoon Swimming Complex จะมีรถเมล์ 317 ผ่านที่ม่อนต้องชึ้น แต่ขึ้นไม่ทันคนนี้ และเห็นโมชิในรถเมล์

พอกลับบ้านม่อนคุยเล่นใหญ่ โมชิกำลังทำการบ้านอยู่ก็บ่นเลย และตอนเย็นทั้งสองคนก็ไปหม่ำอาหารตามปกติ

มีเรื่องหลอดไฟที่ห้องเสีย อังเคิลไม่ยอมซ่อม ป่าป๊าเลยให้ม่อนใจเย็นๆ แต่ให้บอกอานตี้ทุกวันจนกว่าอังเคิลจะมาซ่อม