DAY S1K846 M1K137 SATURDAY – 18 March 2023
ป่าป๊าหม่าม๊าตื่นตั้งแต่ตีสาม การเดินทางครั้งนี้เที่ยวบิน 6.55 โมง ที่สนามบินดอนเมือง เมื่อวานป่าป๊าให้หม่าม๊าติดต่อแท๊กซี่ที่เรียกจากทีมงานแท๊กซี่แถวเทพารักษ์ และนัดรถไว้แล้วตอนเวลา 3.30 น. ป่าป๊าตื่นลงมาก่อน อาบน้ำแต่งตัว แล้วหม่าม๊าก็ตามลงมา เวลาตีสามอีกนิดนึงแท๊กซี่ก็โทร.มาแล้ว เขาบอกว่ามาก่อนเวลา และจะจอดรถหน้าบ้าน พอได้เวลาป่าป๊าหม่าม๊าก็ขนกระเป๋าขึ้นรถแท๊กซี่เดินทางไปยังสนามบินดอนเมือง ทีมงานแท๊กซี่จะบวกเงิน 50 บาทนอกเหนือจากค่ารถแท๊กซี่และค่าทางด่วนปกติ
การเดินทางทุกอย่างเรียบร้อยดี ถึงสนามบินชางงีตามเวลา และหม่าม๊ากับป่าป๊าก็เริ่มหิว ไปถึงก็ติดต่อม่อนและโม ว่าจะหม่ำที่ T4 ก่อน ซึ่งชั้นล่างเป็นเหมือนกับพลาซ่า มี Kopeton ด้วย หม่าม๊าให้ม่อนและโมหาอาหารเที่ยงหม่ำก่อน กว่าจะเดินทางไปถึงน่าจะประมาณบ่ายโมง
กว่าป่าป๊าหม่าม๊าจะหม่ำเสร็จ และเดินทางด้วย MRT เข้าเมือง ก็ใช้เวลาอีกเป็นชั่วโมงกว่าๆ พอมาถึง NEX หม่าม๊าแวะแบงค์ OCBC ฝากเงินเป็นเงิน $12,500 และแวะซื้อปาท่องโก๋ต่างๆ ($10.8 ได้มา 8 ชิ้น) จึงเดินทางมายังบ้านอังเคิ้ล พอมาถึงแล้วก็รีบขึ้นไปหาม่อนและโม ดีใจใหญ่ กอดกันใหญ่เลย โมชิตัวสูงกว่าป่าป๊าแล้ว ตัวสูงเท่าม่อนแล้ว เท่าๆ กัน น่าจะประมาณ 185 ซม.
หม่าม๊าเอาของที่มาฝากสองหนุ่ม ส่วนใหญ่เป็นของกิน และมียา กับปืนกาวความร้อน และจัดของกันใหญ่ หม่าม๊ารื้อเสื้อผ้าในตู้ จัดหนังสือ ป่าป๊ากวาดห้อง ม่อนไปอาบน้ำแต่งตัว รวมทั้งโมชิด้วย เสร็จแล้วป่าป๊าไปนอนหลับที่ชั้นสอง หม่าม๊าจัดของเสร็จก็เหนื่อย นอนหลับที่เตียงม่อนเหมือนกัน กว่าจะได้ออกเดินทางกันก็ 5 โมงกว่าแล้ว
พวกเราเรียกแท๊กซี่ไปยังโรงแรมก่อน ($17.80) เพื่อเอากระเป๋าไปเก็บ Hotel 81 Cosy โดยก่อนจะเดินทาง ม่อนโทร.มาที่นี่ บอกว่าเรามาถึงสิงคโปร์แล้ว จะเช็คอินเลทหน่อย ประกฎว่าคนรับสายเป็นคนไทย คุยภาษาไทยคล่องเลย บอกว่าไม่เป็นไร
เมื่อเช็คอินเก็บของเสร็จแล้ว จึงออกเดินทางไปหาอะไรกิน ตอนแรกป่าป๊าวางแผนจะไปกินที่ หงลิมฟู้ดเซ็นเตอร์ แต่หม่าม๊าถามคนไทยที่อยู่ที่ฟร้อนท์ เขาบอกว่า ตรงนี้ก็น่าจะเดินไปยัง Maxwell Food Center ให้เดินไปตามทาง และจะเห็นวัดเขี้ยวแก้ว จะอยู่ฝั่งตรงข้าม เราเลยเดินไปกัน และมาถึงฟู้ดคอร์ท ก็หม่ำอาหารกัน ผัดผักบุ้งไฟแดง $6 , ข้าวผัดหน่ำเลี๊ยบ $4.5 , ข้าวผัดพริก $4.5 , หมูสะเต๊ะของโมชิ 10 ไม้ $8.0 , บะหมี่เกี๋ยว $4.5
ม่อนไม่ยอมหม่ำ แค่มาเป็นเพื่อน และหม่ำหมูสะเต๊ะหลายไม้
ม่อนออกจะหงุดหงิดนิดหน่อย เพราะป่าป๊าเถียงหม่าม๊ามาตลอดทาง ทำให้ม่อนซ่อนความหงุดหงิดไว้ในใจ ม่อนบอกว่า ถึงแม้หม่าม๊าจะบางครั้งไม่มีเหตุผล หรือทำอะไรที่ไม่เป็นเหตุผล แต่ป่าป๊าก็มักจะต่อว่าหรือพูดกระทบ ทำให้ม่อนหงุดหงิดที่เถียงกันอยู่เรื่อย ซึ่งเหตุการณ์นี้ทำให้ตอนค่ำๆ ที่ห้าง Chinatown Point ตอนกำลังจะกลับ ม่อนหงุดหงิดเดินกลับไปเลย กว่าจะคุยกันรู้เรื่องก็ต่างถึงบ้านและโรงแรมแล้ว ป่าป๊าโทร.ไปคุย ม่อนถึงอธิบายให้ป่าป๊าเข้าใจ
หมูแผ่นของยอดนิยม และอร่อยมาก โมชิขอเอง เลยซื้อที่ร้านบีเชงเฮียง ซื้อมา 6 ขีด ($39) แล้วก็แวะอีกร้านหนึ่ง ลิ้มชีกวน ซื้อมาอีก 3 ขีด ($18.6) หิ้วกันเดินเล่นต่อ
กว่าเราจะได้กลับบ้านกันก็สามทุ่มเกือบสี่ทุ่มแล้ว ดึกมากแล้ว เลยแยกกันที่ไชน่าทาวน์เลย และป่าป๊าหม่าม๊าเดินเล่นอีกหน่อยแล้วก็กลับโรงแรม
พอได้คุยกับม่อนเกี่ยวกับความหงุดหงิด ป่าป๊าก็ขอโทษม่อน และสัญญาว่าจะไม่ทะเลาะกันอีก และอีกอย่าง การมาเจอกันแบบนี้ ต้องเดินเที่ยวในที่ที่ไม่อยากเดินก็ทำให้เบื่อ พรุ่งนี้เลยตกลงกัน ม่อนจะทำงานของม่อน โมชิก็ทำงานของโมชิ แล้วค่อยเจอกันบ่ายแก่ๆ ที่ AMK Hub ก็พอ จะได้ไม่ต้องเดินกันเยอะเกินไป
ตอนเดินเล่นที่ Chinatown Point หม่าม๊าซื้อยา เมลาโทนิน 5 mg. x 120 tablets $30.30