วันนี้หม่าม๊าจะเดินทางกลับไทยแล้ว โมชิจึงอยู่ที่สิงคโปร์คนเดียวเป็นครั้งแรก ม่อนบอกว่าโมชิอยู่ได้ ไม่มีปัญหาอะไร เพราะอยู่มานานแล้วทำอะไรๆ ก็เป็น เพียงแต่ว่าต้องเตือนให้ทำเท่านั้น ม่อนคอยทำให้ตลอด ไม่ว่าจะขึ้นเครื่องบิน หรือเก็บห้อง จัดตู้เสื้อผ้า

ป่าป๊าสอนโมชิให้ทำสิ่งต่างๆในชีวิตแบ่งเป็นสามส่วนกว้างๆ

1. การเรียน ทำการบ้าน และเรียนพิเศษ คอร์ส  Python
2. ชีวิตประจำวัน ตั้งแต่การเตรียมอาหารของตัวเองที่กินเพิ่ม ของว่างที่จะเตรียมล่วงหน้า ซื้อไข่มาทำกินสลับกับเมนูอื่นๆ ต้มน้ำดื่มเป็นประจำ ตลอดจนสนในสิ่งรอบตัว ข่าวต่างๆ สังคมในสิงคโปร์ ไทย หรือทั่วโลก
3. เมื่อทำครบทุกอย่างแล้ว ก็ให้พักผ่อนได้ จะดูมือถือ เล่นเชส คุยกับเพื่อน อะไรก็ได้

ป่าป๊าตื่นก่อนตอนเช้า และสายๆ ก็คุยกับหม่าม๊า โดยวางแผนเดินทางให้หม่าม๊าว่าต้องเดินทางกี่โมง และจะได้ไปถึงเวลาเท่าไร

วันนี้ฝนตกตั้งแต่เมื่อคืน ตอนแรกป่าป๊าจะเรียกแท๊กซี่ให้หม่าม๊า แต่หม่าม๊ายืนยันจะเดินไปที่ป้ายรถเมล์ตรง Lor Chuan (Cardrii Resicence Bus Stop) ซึ่งพอใกล้เวลาฝนก็ซาแล้ว

หม่ากับโมชิหม่ำอาหารที่บ้านอังเคิล แล้วพอได้เวลา โมชิก็เดินมาส่งที่ป้ายรถเมล์ และหม่าม๊าออกเดินทางด้วยรถเมล์สาย 24  มาถึง T1 เลย

พอมาถึงหม่าม๊าเช็คอินเสร็จ ก็ถามทางไป Staff Canteen ไปหม่ำแครอทเคกกับกาแฟที่นี่ แล้วค่อยไปรอที่เกท ทุกอย่างตรงตามเวลาหมด

ม่อนกับป่่าป๊าวางแผนไปรับ โดยแวะไปที่เซ็นทรัลก่อน เพื่อซื้อขนมปัง German Rustical Dark Rye แล้วแวะไปฟู้ดแลนด์ ซื้อน้ำยาบ้วนปาก สักพักหม่าม๊าเครื่องก็ Landing เครื่องมาเร็วก่อนเวลาตั้ง 20 นาที

พอมาถึงบ้านก็โทร.หาโมชิกันทันที โมชิอยู่ได้ทุกอย่างเรียบร้อย รองเท้าที่ซักไว้ก็เอาเข้ามาในห้อง และแห้งพอควรแล้ว คืนนี้น่าจะแห้งสนิท พรุ่งนี้ไป รร. ตามปกติ